Resulüllah Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) de yatsıdan sonra çabucak yatmayı teşvik ederdi.
“Yatsı namazını kıldıktan sonra muhabbet etmekten hoşlanmazdı.” (Buhari, Müslim, Ebu Davut, Nesai-1010)
Hatta sahabelerin bu sebeple camiden çıkınca, gömlek düğmelerini yolda çözdükleri rivayet edilir.
“Yatsı namazından önce yatılıp, namazdan sonra uyanık kalmayı da men etmişti.” (Buhari, Müslim, Tirmizi, Ebu Davud-2287)
YATMA ŞEKLİ
Yatakta yatmanın da bir sünneti, adabı vardır. Resulüllah Efendimiz, yüz üstü yatmayı (Karın üstüne) yatılmasını hoş görmezdi. “Bu yatış biçimi, cehennem ehlinin yatışıdır.” (İbn-i Mâce-7792, K.S.-7110, Ebu Davud-7793, Tirmizi, K.S.-5759) buyururdu.
Yatanlar cehennemlik olacak diye bir şey yok. Ama bu yatış edebe aykırı olduğu gibi ekseri kâfirlerin yatış şeklidir. Resulüllah Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) uyuyacağı zaman sağ tarafına yatardı. (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi-9362, K.S.-891)