Aşık Veysel hayatı

Aşık Veysel hayatı kısaca
Büyük halk ozanı Aşık Veysel’in Hayatı Kısaca, Aşık Veysel hayatı Kimdir
25 Ekim 1894 tarihinde Sivas’ın Şarkışla ilçesinde doğan Aşık Veysel Şatıroğlu, Türk halk ozanlarının son temsilcilerindendir. Şarkışla’nın Sivrialan köyünde doğan ünlü ozan, çiftçi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. 7 yaşında iken geçirdiği çiçek hastalığı sebebiyle sol gözünü kaybeden Aşık Veysel, yaşadığı talihsiz bir kaza sebebiyle de sağ gözünü kaybetti.

İki gözünü de kaybeden Aşık Veysel asla yılmadı. Her gün babası ezberlediği halk ozanlarının şiirlerini okurdu ona. Aşık Veysel büyük bir istekle dinlerdi babasını. Bu isteğini gören babası bir gün elinde sazla yanına geldi ve ona verdi. Çok sevinmişti Aşık Veysel. Ona saz çalmayı Çamşıhlı Ali Ağa öğretti. Gün geçtikçe kendini geliştirdi. Artık sazını yanı başından hiç ayırmıyordu.

Aşık Veysel, 25 yaşına geldiğinde Esma adında bir kızla evlendi. Ancak kısa bir süre sonra anne ve babasını kaybetti. İkinci çocuğuysa doğumundan 10 gün sonra öldü. Daha sonra karısı Esma onu bırakıp gitti. Karısı bırakıp gittiğinde bir yaşında kızıyla kalmıştı Aşık Veysel.

Aşık Veysel’deki cevheri ilk görenlerden biri Ahmet Kutsi Tecer’di. Ahmet Kutsi Tecer, Aşık Veysel’in şiirlerinin tanınmasında büyük katkı vermişti. Bir dönem Köy Enstitüleri’nde öğretmenlik yaptı. 1965 yılında TBMM, “Ana dilimize ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden ötürü” özel bir kanun çıkartarak maaş bağladı. 21 Mart 1973 günü doğduğu köy Sivrialan’da hayata gözlerini yumdu. Ondan geriye yıllar geçse de unutulmayacak şiirleri kaldı.

********************************************

Aşık Veysel’in hayatı

1894 yılında Sivas’ta dünyaya gelen Aşık Veysel Şatıroğlu, ”Karaca” lakaplı Ahmet adında bir babanın ve Gülizar isimli bir annenin 3. çocuğudur. Sivas’ın Sivrialan köyünde ailesiyle bir yaşam süren Aşık Veysel’in, o dönemlerde köyde çok yaygın olan çiçek hastalığından dolayı iki kız kardeşi yaşamını yitirmiştir. Bu ailesi için çok büyük bir yıkım olmuştur. Aşık Veysel 7 yaşına geldiğinde aynı hastalık onu da vurmuş, iki gözünü de bu hastalık sebebiyle kaybetmiştir. Bu talihsiz olaydan sonra şiire meraklı olan babası ona bir saz almış, halk ozanlarının şiirlerini okuyup ezberlemesi için çabalayarak saz çalmayı öğrenmesini sağlamış.

Babasının arkadaşları sık sık eve gelip hem söyleyip hem çalınca Aşık Veysel iyice bu konuya merak sarmış. Babasının yakın arkadaşı Ali Ağa’dan, nam-ı diğer Aşık Ala’dan saz dersleri alan Aşık Veysel, işi iyice ilerletip Pir Sultan Abdal, Karacoğlan, Rühsati gibi usta ozanların eserlerinden çalıp söylemeye başlamıştır. İlerleyen senelerde köy enstitülerinde dersler de vermeye başlayan Aşık Veysel, tüm illerde adı duyulan bir ozan haline geldi. 1965 yılına gelindiğinde Aşık Veysel’e devlet özel olarak maaş bağladı. 1970’li yıllarda ise Türkiye’nin önde gelen sanatçıları Aşık Veysel’in eserlerinin gençler arasında yaygınlaşması için bu eserleri tekrardan düzenleyerek piyasaya sürdüler. En son 2014 yılında Devlet Opera ve Balesi, Aşık Veysel adına ”Dostlar Beni Hatırlasın” adlı dans tiyatrosunu düzenledi. Bu özel anma törenine Aşık Veysel’in kızları ve torunları da katılmıştır.

Aşık Veysel’in sanat anlayışı

Şiirleri yalın bir dildedir.

İnsan ve doğa sevgisi; barış, hoşgörü ve kardeşlik duyguları, insan sevgisi gibi konuları işlemiştir.

Tasavvuf felsefesinin gerekliliklerini belirlemiştir.

Yalnızca hece ölçüsüyle şiirler yazan Aşık Veysel, halk şiirinin bilinen son ustası olarak anılmaktadır.

Aşık Veysel’in şiirleri ve eserleri (en bilinenler)

Uzun İnce Bir Yoldayım

Ela Gözlü Benli Dilber

Dostlar Beni Hatırlasın

Hepimiz Bu Yurdun Evlatlarıyız

Bir Küçük Dünyam Var İçimde

Gönül Bir Güzeli Sevmiş