Necip Fazıl sözleri, Üstad Necip Fazıl sözleri

Selam dostlarım, konumuzda Necip Fazıl Sözleri, Necip Fazıl Kısakürek siyasi sözleri, Necip Fazıl Kısakürek Kapak Sözleri, Mevlana Necip Fazıl Sözleri, Necip Fazıl Dini Sözleri, Necip Fazıl Kısakürek aşk Sözleri, Duyulmamış Üstad sözleri aramalarında sizlere yardımcı olacak şekilde paylaşımlar yapmaya çalışacağız.

Sizler de Necip Fazıl güzel sözleri paylaşmak isterseniz yorum bölümünden ekleyebilirsiniz. Yorumlarınız bizlere daha iyi paylaşımlar yapmak için yol gösterecektir.

Dostkelimeler.com / Türkiye’nin en geniş Güzel sözler, ayetler, hadisler ve atasözleri ve deyimler platformu // Bizleri her türlü sosyal medyadan takip edebilirsiniz. Konumuzun altında linkler mevcuttur.

Necip Fazıl Sözleri

Necip Fazıl Kısakürek, Türk edebiyatının önemli isimlerinden biridir ve özellikle şiirleri ve oyunlarıyla tanınır. İslami düşüncenin etkisi altında yetişen Kısakürek’in eserleri, genellikle insanın varoluşsal sorgulamalarını, manevi arayışlarını ve Türk milletinin tarihî ve kültürel değerlerini işler.

İşte Necip Fazıl’dan bazı etkileyici sözler:

Yıldızlara yolculuk yok, gerçek yolculuk insanın içine.

Söz, bütün mevcudata hükmeder.

Kuvvet, adaletin yüzüdür.

İnsanlık sınavı kişisel değil, toplumsaldır.

Sevgi ve saygıdır sizi ayakta tutan. Bunlar olmadan insana insan denmez.

Her şeyin sırrı sabırdadır.

Ben kimim biliyor musunuz? Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur!

Bir milleti yaşatan, onun tarih ve kültür sevgisidir.

Hiçbir şey, milletin yüksek hedeflerine sürüklenmesinden daha tehlikeli değildir.

Kadın, bir milleti millet yapan anadır.

Yola çıktıklarını, yolda bulduklarına değişirsen, hem yolunu kaybedersin, hem dostunu.

Zamanın çarkları sizi yürütüyor, zamanın çarkları beni öğütüyor..

Gözüm, aklım, fikrim var deme hepsini öldür. Sana çöl gibi gelen, o göl diyorsa göldür…

Her Ağızda, Her Telde Fanilik Dırıltısı , Sonunda Tek Bir Şarkı, Tabutun Gıcırtısı !!

Ya Allah’a baş eğer hiç kimseye eğmezsin,ya da herkese baş eğer hiçbir şeye değmezsin.

Diyorlar Bana, kalsın şiirde sözde yerde , Sen araştır, göklere çıkan merdiven nerde.

İslamiyet Avrupa’dan Gelse Müslüman Olacaksınız .. !!

Ya İslamla yükselir, ya inkarla çürürsün, Bu yol mezarda bitmiyor, gittiğinde görürsün.

İhya etmek için ne kadar ilim lazımsa imha için de o kadar cehalet kafidir…

Akıldan büyük nimet, zekadan da ağır yük tanımıyorum.

İki insan çeşidi vardır. Zaman geçtikte hatalarıyla yüzleşen! Zaman geçtikçe YÜZSÜZLEŞEN.

Önüne Gelenle Değil, Seninle Ölüme Gelenle Beraber Ol.

Ölüm herkesin başına gelir, ama geç ama erken.. Ya kazanırken, ya da kazandığını yerken.

Adam olmak cinsiyet meselesi değil, şahsiyet meselesidir.

Armut Deyip Geçmeyin, Onun İlk Hecesi Çoğu Kişide Yoktur!

Kadından kendisinde olmayanı isteriz; Hasret yerinde kalır ve biz çekip gideriz.

Helal ile beslersen çocuğunu Hürmet ile öder borcunu, Haram ile beslersen o’nu Hakaret ile öder borcunu.

Keşke Ben Allah Kelimesinden Başka, Ağzından Tek Söz Bile Çıkmayan Bir Dilsiz Olsaydım!

Ey gönül, gidenden ümidini kes! Kaçan bir hayale benziyor herkes, Sanki kulağıma gaipten bir ses Buluşmalar kaldı mahşere diyor.

Öyle insanlar vardır ki; Lağıma düşseler, lağımı kirletirler.

Ferhat’ın sevgilisine kavuşmak için deldiği dağ, benim devirmek borcunda olduğum nefse göre bir kum tanesi…

İşte iz, geliniz, toprak post, Allah dost.

Zıtlar arası ahenk, af ve günah yarışta…

Varsın, bugün bir acı duymasın gözyaşımdan; Bana rahat bir döşek serince yerin altı, Bilirim, kalkmayacak, bir yâr gibi başımdan…

Ben artık ne şairim, ne fıkra muharriri! Sadece, beyni zonk zonk sızlayanlardan biri!

Üstad Necip Fazıl Sözleri devam ediyor…

Yolumun karanlığa saplanan noktasında, sanki beni bekleyen bir hayâl görüyorum.

Ne var ki pazarlığa girişecek ecelle, Sermayem tek kelime ALLAH azze ve celle.

Kadın ; Hristiyanlıkta yol kesici bir engel, islamda ise yol açıcı bir kanattır.

Bu Gidişle Utanmaktan Utanan Bir Nesil Gelecek ..!

Biz Bize Gerici Diyenlere Ancak ”Deh” Demek İçin Gerideyiz ..!

Başörtüsü Bilime Engelmiş.. Heyhat..! Siz Uzaya Mekik Gönderdiniz de, Başörtüsüne mi Takıldı.

Bir kız öğrenciyi, başını örttüğü için tahsil hakkından mahrum etmek, İstiklal savaşı başlarında ve Maraş’ta, düşmanlar tarafından başörtüsü çıkarılıp düşürüldüğü için başlayan milli şahlanışın ruhuna tükürmektir.

Yol onun varlık onun, gerisi hep angarya. Yüz üstü çok süründün, ayağa kalk Sakarya.

Yine bir gün Üstad’a sormuşlar: Üstad özel arabanız yok mu? Üstad düşünmeden cevap verir: Ona en son bineceğiz.

Seni aramam için beni uzağa attın, Âlemi benim, beni Kendin için yarattın.

Allah (c.c) dostunu gördüm bundan altı yıl evvel, Bir akşamdı ki, zaman donacak kadar güzel.

Sustum ! Birikti Yanaklarıma Alfabe.. Ya İlahi Ya Rab Sükutumu En Güzel Duam Eyle!.

Müjdecim, kurtarıcım, efendim, Peygamberim: Sana uymayan ölçü; hayat olsa teperim!

Son günüm yaklaştı görünesiye, Kalmadı bir adım yol ileriye; Yüzünü görmeden ölürsem diye, Üzülmekteyim ben, üzülmekteyim.

Kim bu yüzü çizen sanatkar ressam; Geçip de aynaya, soran olmaz mı?

Ölümüz Dirimiz.. Her Gün Birimiz.. Bir Gün Hepimiz.. HAKK’a Gideceğiz…

İnsan bu su misali kıvrım kıvrım akar ya, bir yanda akan benim diğer yanda Sakarya.

Beni kimsecikler okşamaz madem, öp beni alnımdan; sen öp seccâdem.

Ağlayabilseydiniz, Anlayabilirdiniz..

İdrâkin aczini idrâk, idrâkin ta kendisidir.

Tabutumun tahtası, bilsem hangi ağaçta?

Diz çök ey zorlu nefs, önümde diz çök.

Nöbet sende diye aldanma sakın, Zannetme bakidir devranın senin! Bir gün bizim köye yolun düşerse, Boynuna asılır fermanın senin!

Hayat dediğin Allah (c.c.) için değilse, Ne çıkar hayat önünde eğilse.

Felsefe; çürük cevizlerle dolu bir denizde sağlam cevizi aramaktır.

Sizde olan tükenir onda olan sonsuz, Feza sizin olsa ne yapacaksınız Onsuz.

Rahminde cemiyetin ben doğum sancısıyım, mukaddes emanetin dönmez davacısıyım !

Üstad Necip Fazıl Sözleri devam ediyor…

Çıkamam, aynalar, aynalar zindan. Bakamam, aynada, aynada vicdan; Beni beklemeyin, o bir hevesti; Gelemem, aynalar yolumu kesti.

Cevabımın şiddetinden susuyorum!

Kadın Mezarlığa Girerken Başını Kapıyor, Dışarı Çıkarken Açıyor, Ölüye Karşı Kapayıp, Diriye Karşı Açmak Akıl Almaz.

Ömrün ilk yarısı; İkinci yarısını beklemekle, İkinci yarısı da; İlk yarısının hasretiyle geçer.

Soruldu mu ne bilirsin diye;”Haddimi bilirim” Soruldu mu ne istersin diye; “Haddimi bilir, hakkımı isterim” demeli…

Kimileri vardır aşkın en yücesine layıktır. Kimileri vardır aşkın en yücesini versen de, aşağılıktır.

Seni affetmek hayatımın en büyük hatasıydı. Nerden bilebilirdimki. Katilini affedersen seni yine öldüreceğini..

Ölecek miyim, tam da söyleyecek çağımda, Söylenmedik cümlenin hasreti dudağımda.

Gökler ağlıyor, biz ağlamışız çok mu ? Bize Yobaz Diyorlar, Haberin Yok mu ?

İnsanın sevdiğini kaybetmesi, dişini kaybetmesi kadar ilginçtir. ‘Acısını o an yaşar, yokluğunu ömür boyu.

Üç günlük dünya için gayret üstüne gayret,Ebedi bir yaşam için gayret yok hayret.

Yanında olduğum zaman değerimi bilmezsen; Değerimi bildiğin gün beni yanında bulamazsın…

Siz hiç bir sarrafın bağırdığını duydunuz mu? Kıymetli malı olanlar bağırmaz.

Yum gözünü, kalbine her an yokluğu üfür ! Kendinden geçmek iman, kendinde olmak küfür…

Hayatın çilesine tahammül gerek, Değil mi ki sefa ile cefa müşterek. Sizce ağlamak için gözyaşı mı gerek? Bazen dertliler de ağlar ama gülerek…

Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla! Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla.

Tanrı sizi korusun, bizi Allah korur.

Ey bir aileye bile hükmedemeyen ilerici. Üç kıtaya, yedi denize hükmeden ecdadın mı gerici?

Neye yaklaşsam sonu uzaklık ve kırgınlık, anladım ki yok Allahtan başkasına yakınlık..!

İçimizde bu kadar perişan hâle getirilmeseydik; Dışımızda bu kadar hürmetsizliğe uğramayacaktık.

Patiska kefen çürük teneşir isli kazan. Minarede “ölü var!” diye bir acı salâ… Er kişi niyetine saf saf namaz… Ne alâ! Böyledir de ölüme kimse inanmaz hâlâ! Ne tabutu taşıyan ne de toprağı kazan…

Dağı Tanıyan, Nasıl Tanımaz Uçurumu? Madem ki Yükseliş Var, İniş Olmaz Olur mu?

Chp bir parti değil. Türk’e dinini, dilini, ve özünü kaybettirmeye memur, bir katliam müessesesidir.

Bu dünyada renk, nakış, lezzet ne varsa küsüm; Gözümde son marifet, Azraile tebessüm.

Evdeki hesabımız bile çarşıya uymuyorken, ahiret hesabımızın vay haline.

Necip Fazıl Sözleri devam ediyor…

Uğruna ölmekse seni yaşatmak bin kere ölürümde adına leke sürdürmem, Gururdur namustur bayrak ve sancak, aksada kanım zalimi güldürmem!

Ölüm Zorların Zoru, Yaşamak Ondan da Zor!

Yön yön sarılmışım ne yana baksam, Sarılan olur da saran olmaz mı? Kim bu yüzü çizen sanatkar ressam, Geçip de aynaya soran olmaz mı?

Kader, beyaz kağıda sütle yazılmış yazı; Elindeyse beyazdan, gel de sıyır beyazı! Necip Fazıl

Ölürsün…kapanır yollar geriye ben mezarla sırdaş olur,beklerim varılmaz hayale işaret diye toprağında bir taş olur beklerim. Necip Fazıl

Yola çıktıklarını yolda bulduklarına değişirsen ; Hem yolunu kaybedersin, hem dostunu! Necip Fazıl

Sokak Lambası gibi olma ey yar . Kime yandığın belli olsun.

Bir namazım, bir duam, birde eski seccadem, hepsi hepsi bu kadar, işte benim sermaye.

Çok sıkıldıysan hayattan, bir mezarlığa git. Ölüler iyi bilir ; Yaşamak güzeldir.

Sabır, çekilen şeyi duymamak değil, ona dayanmayı bilmektir.

Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim; Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!

Bana çağdışı diyorlarmış. Ne büyük bir onur! Ben bu çağın dışında kalmayayım da, içinde mi boğulayım.

Yüz daha versen yüz uman yüzler bilirim.. Yokuşlara kardeş olan düzler bilirim ..Dünya öküzün üstünde derler ama; dünyanın üstünde nice öküzler bilirim !…

Üstad Necip Fazıl Sözleri devam ediyor…

Ömür ağaç dalında savrulan bir yapraktır; Ne kadar genç olursan ol sonun kara topraktır!

Yalnızım Diye Üzülmüyorum.. Çünkü Biliyorum, Yalnız İnsanın İhanet Edeni de Olmaz ..!

Hayatımızın Yarısını Uyuyarak Geçiriyoruz, Diğer Yarısınıda Uyutularak…

İnsanı Olgunlaştıran Yaşı Değil, Yaşadıklarıdır..!

İnsanlar ikiye ayrılır; vaktini beşe ayıranlar, vaktini boşa ayıranlar.

Geçti, istemem gelmeni, Yokluğunda buldum seni; Bırak vehmimde gölgeni, Gelme, artık neye yarar?

Gençlik… Gelip geçti… bir günlük süstü; Nefsim doymamaktan dünyaya küstü.

Bu sözler, Necip Fazıl’ın felsefi düşüncelerini, milli ve manevi değerlere verdiği önemi ve insanlık hakkındaki derin düşüncelerini yansıtır. Eserleri, Türk edebiyatında önemli bir yer işgal eder ve okuyucularına fikirsel bir yolculuk sunar.