Hırvatistan hakkında bilgi

Hırvatistan hakkında bilgi

Hırvatistan Balkan Yarımadasının kuzeybatısında yer alan bir Avrupa devleti. Kuzeybatısında Slovenya, kuzeyinde Macaristan, güneyinde Bosna-Hersek, batısında Adriya Denizi, kuzeydoğusunda Sırbistan yer alır. Hırvatistan Cumhuriyeti (Hırvatça: Republika Hrvatska (yardım·bilgi)), Güneydoğu Avrupa’da, Balkan Yarımadası’nın kuzeybatısında yer alan bir ülkedir. Komşuları kuzeyde Slovenya, kuzeydoğuda Macaristan, doğuda Sırbistan, güneydoğuda Bosna-Hersek ve güneyde Karadağ’dır. Batısında Adriyatik Denizi’ne kıyısı vardır. Avrupa Birliği aday ülkesi ve NATO üyesidir.

Tarihi

Hırvatlar, günümüzde Ukrayna toprakları içinde bulunan Yuğni ve Dinyeper nehirleri arasında kalan Beyaz Hırvatistan’dan 6. yüzyılda göç ederek eski Roma illeri olan Pannonia ve Dalmaçya’ya yerleştiler. Dalmaçya’ya yerleşen Hırvat kabileleri Prens Trpimir idaresinde birleştiler. Yedinci asırda Katolikliği benimseyen Hırvatlar ile Ortadoks olan komşuları Sırplar arasında sürekli bir mücadele oldu. Bütün Hırvat topraklarına hakim olan Kral Tomislav 925 senesinde kendini Hırvatistan kralı îlan etti. Tomislav Bulgarlar, Macarlar ve Bizanslılarla savaşmak mecburiyetinde kaldı. Hakimiyetini Bosna, kıyı şehirlerine ve adalara kadar genişletti. Kral Kreşimir zamanında Hırvatistan Bizans hakimiyetini kabul etti. Macaristan Kralı I. Ladislas 1091’de Hırvatistan’ın büyük bölümünü ele geçirdi. Son olarak seçilen Hırvat Kralı Petar Svacié, Macarlarla savaşırken 1097’de öldü. Macaristan Kralı Kalman 1102’de Biograd na Morida Hırvatistan kralı olarak taç giydi.

Bu tarihten îtibaren Macaristan ile olan birlik sekiz yüz yıl devam etti. Bu birlik döneminde kendi meclisi bulunan Hırvatistan’da idareden ban ismi verilen kralın yerel temsilcisi sorumluydu. Varna (1444) ve İkinci Kosova (1448) muharebeleri sonunda Osmanlı Devleti, Hırvatistan’ın güney bölümünü hakimiyeti altına aldı.

Mohaç Meydan Savaşında (1526) Macaristan Kralı Lajos mağlup olunca, Hırvat topraklarının büyük bölümü Osmanlı hakimiyeti altına girdi. On altıncı asrın sonlarına kadar Hırvatistan sancak beyleri tarafından idare edildi. 1583’te eyalet durumuna getirilerek beylerbeylerinin idaresine verildi.

İkinci Viyana Kuşatmasının ardından, Osmanlı Devletinin Avrupa’da gerilemesinden faydalanan Avusturya, Prens Eugéne komutasındaki orduları ile Hırvatistan topraklarını işgal etti (1697). Karlofça Antlaşmasıyla Besarabya’dan çekilen Osmanlılar, Pasarofça Antlaşmasıyla da Sava Nehrinin güneyinde kalan toprakları kaybettiler. Böylece Hırvatistan’daki Osmanlı hakimiyeti son bulmuş oldu. Osmanlıların bölgeyi bırakmalarından sonra Hırvat toprakları özellikle Hırvat olmayan soylulara verildi. On sekizinci asrın sonlarına doğru Avusturya’nın mutlakiyetçi idaresi Macar ve Hırvat soyluları birbirine yaklaştırdı. Hırvat Meclisi 1790’da Macar Meclisi menfaatine bazı yetkilerinden vazgeçti. Napoleon I, 1805’te Hırvat ve Sloven topraklarını İllirya eyaletine kattı isede bu toprakları 1813’te kaybetti. 1822’de eski sınırlarına kavuşan Hırvatistan, Macaristan ile bağlarını yeniden kurdu. Bölge 1849’da Avusturya taht topraklarına katıldı. Hırvatistan 1868’de özerk statülü Macar taht toprağı îlan edilerek Hırvatistan-Slovenya Krallığı adını aldı.

Birinci Dünya Savaşının ardından Hırvat Meclisi, 29Ekim 1918’de Avusturya ve Macaristan ile olan bağlarını kopararak bağımsızlığını ve Sırp, Hırvat, Sloven krallığına bağlandığını îlan etti. Bu krallık daha sonra Yugoslavya adını aldı.

İkinci Dünya Savaşı sırasında Yugoslavya’nın Almanya tarafından işgal edilmesinden bir süre sonra, 10 Nisan 1941’de Zagreb’de bir Bağımsız Hırvatistan Devletinin kurulduğu îlan edildi. Bu devlet İtalya veAlmanya tarafından hemen tanındı. Devlet; Slovenya, Bosna-Hersek ve Dalmaçya’nın bir bölümünü içine alıyordu. Yeni devletin başına getirilen, Ustana adlı Alman yanlısı terör örgütünün lideri Aute Paveliç aşırı zorbalığa ve şiddete dayalı bir diktatörlük rejimi kurdu. Savaş sırasında komünist partizanlar birçok bölgeyi ele geçirdiler. Bu bölgelerde “Ulusal Kurtuluş Konseyi” kurdular. Zagreb’in 1945’te partizanların eline geçmesinden sonra Konsey halk hükümeti halini aldı. Daha sonra bir halk cumhuriyeti olarak Yugoslavya ile birleşti.

1980’li yılların sonlarında görülen komünist ülkelerdeki demokratikleşme hareketi Hırvatistan’da da etkili oldu. 1989’da Sırbistan ile Hırvatistan ve Slovenya’nın ilişkileri bozuldu. Aynı sene Hırvatistan Komünist Partisi kongresinde çok partili sisteme geçme kararı alındı. Nisan 1990’da yapılan seçimleri Hırvatistan Demokratik Birliği kazandı. Hırvatistan 1991 Temmuzunda bağımsızlığını îlan etti. Bunu eski Yugoslavya’yı meydana getiren Cumhûriyetler takib etti. Yugoslav ordusunun desteğini alan Sırp çeteleri Slovenya ve Hırvatistan’a karşı saldırıya geçti. 1992’de Slovenya ve Hırvatistan ile Sırplar arasında barış sağlandı ise de arasıra çatışmalar sürmektedir.

Fizikî Yapı

Hırvatistan haritası

Ülke toprakları; Dalmaçya, Birinci Dünya Savaşı öncesinde Avusturya toprağı olan Istria’nın büyük bölümü ve eskiden Macaristan’a ait olan Slovenya topraklarını içine alır. Doğuda Tuna, Drova ve Sava ırmakları arasında kalan verimli ovalardan başlayıp, batıda Adriya Denizi boyunca Karadağ’a kadar bir hilal şeklinde uzanır. Dinar Alpleri güneybatı topraklarını engebelendirir. Dalmaçya kıyıları açıklarında kıyıya paralel birçok ada vardır.

Coğrafi Verileri

Konum: Güneydoğu Avrupa, Adriyatik Denizi kıyısında, Bosna – Hersek ve Slovenya arasında yer almaktadır.

Coğrafi konumu: 45 10 Kuzey enlemi, 15 30 Doğu boylamı

Haritadaki konumu: Avrupa

Yüzölçümü: toplam: 56,542 km²

Sınırları: toplam: 2,197 km

sınır komşuları: Bosna – Hersek 932 km, Macaristan 329 km, Sırbistan 241 km, Karadağ 25 km, Slovenya 670 km

Sahil şeridi: 5,835 km

İklimi: Akdeniz ve kıtasal iklim etkilidir.

Arazi yapısı: Coğrafik olarak çeşitlilik göstermektedir; Macaristan sınırı boyunca düz ovalar, Adriyatik kıyısında yüksek olmayan dağlar ve dağlık bölge yer almaktadır.

Deniz seviyesinden yüksekliği: en alçak noktası: Adriyatik Denizi 0 m

en yüksek noktası: Dinara 1,830 m

Doğal kaynakları: Petrol, az miktarda kömür, boksit, demir, kalsiyum, doğal asfalt, silis, mika, kil, tuz, hidro enerji

Arazi kullanımı: tarıma uygun topraklar: %25.82

sürekli ekinler: %2.19

diğer: %71.99 (2005 verileri)

Sulanan arazi: 110 km² (2003 verileri)

Doğal afetler: Yıkıcı depremler

İklim

Istria Yarımadası ile Dalmaçya kıyılarında Akdeniz iklimi hüküm sürer. Buralarda yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlı geçer. İç kesimler ve dağlık bölgelerde iklim daha serttir.

Tabiî Kaynakları

Madenler: Medjimurjo ve Slovenya’da petrol, Dalmaçya’da ise kömür ve boksit yatakları vardır.

Bitki örtüsü ve hayvanlar: Ülke topraklarının % 37’si ormanlarla kaplıdır. Kıyı bölgesinde yaygın olarak maki örtüsü görülür. Ormanlarda çok çeşitli yabanî hayvan yaşar.

Nüfus ve Sosyal Hayat

Nüfûsu yaklaşık 4.555.000 olan Hırvatistan’ın yüzölçümü 56.538 km2’dir. Nüfus yoğunluğu 85’tir. Hırvatlar ülke nüfûsunun % 75’ini meydana getirir. Sırplar ise % 12’sini teşkil eder. Halkın yaklaşık % 77’si Katoliktir. Nüfûsun % 51’i şehirlerde yaşar. Başkent Zagrep dışında başlıca şehirleri Rijeka, Fiume, Zadar, Sibenik, Dubrovnik’tir. Eğitim gelişmiş olup, çok yaygındır. Okur-yazar oranı % 99.4 civarındadır. En önemli yüksek öğretim kurumu Zagrep Üniversitesidir.

Nüfusun çoğunluğu

Hırvat’tır. Nüfus içindeki azınlıklar genellikle eski Yugoslavya devletlerinden gelenlerdir. En büyük 2. etnik grup Sırplardır. Din olarak yüzdeler;

Katolik’leri 87.8%,

Ortodoks 4.4%,

Müslüman %1.3,

Protestan %0.4, diğer %10.8 (1991).

Ülkede %96 Hırvatça konuşulur. Okuma yazma bilenlerin oranı %97 olup erkeklerde okur-yazarlık %99’dur.

Ekonomi

Hırvatistan ekonomisi tarım ve sanayiye dayalıdır. Ekonomisi İkinci Dünya Savaşı öncesine kadar tarım ve sığır besiciliğine dayanırken, savaş sonrası, sanayi hızla gelişti. Ülkenin çeşitli yerlerinde çıkarılan petrol işletilmektedir. Başkent Zagreb önemli sanayi merkezidir. Varazdin ve Karlovak’ta dokuma, Petrinija ve Koprivnica’da besin, Sisak’ta demir-çelik, Kutina’da kimya sanayileri gelişmiştir. Geniş ovalardan meydana gelen Slovenya büyük tarım sanayi kombinalarını kapsayan zengin bir tarım bölgesidir. Gemi taşımacılığı ve turizm önemli gelir kaynaklarındandır. 1991’de başlayan iç savaş turizme büyük sekte vurmuştur. İç savaş dolayısıyle ekonomi ve turizmdeki istikrarsızlık ve gerileme devam etmektedir.

Önemli Şehirleri

Zagreb 722,236

Split ;176,851

Rijeka ;139,743

Osijek ;86,935

Zadar ;72,118

Slavonski Brod ;61,823

Pula ;59,303

Sesvete ;56,717

Karlovac ;47,606

Varaždin ;41,984

Šibenik ;37,124