Bahçedeki İhtiyar – Necip Fazıl Kısakürek Şiiri
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Alnında akşamın ince kederi,
Sessizliğin sırrı, dudaklarında.
Yanan bir kağıtta küçük bir satır
Yazı gibi akşam onu karartır;
Artık o, silinen bir hatıradır,
Bu ıssız bahçenin uzaklarında…
Necip Fazıl Kısakürek
0
Beğendim
0
Mutluyum
0
Düşünüyorum
0
Şaşırdım
0
Sinir oldum
