Büyük Odunları Küçük Odunlarla Tutuştururlar
Malik bin Dinar Hazretleri yolda giderken toprakla oynayan, kâh gülüp kâh ağlayan bir çocuk görür. Çocuğa selam vermeyi düşünürken, nefsi mani olmaya çalışır. Ama Peygamber efendimizin küçüklere de selam verdiğini düşünür;
– Selamün aleyküm ey çocuk.
– Aleyküm selam ey Malik.
– Beni nereden tanıyorsun?
– Kâlu beladan.
– Niçin toprakla oynuyorsun?
– Onunla hemhal olmak için, çünkü ondan geldik, onda yaşıyoruz, tekrar ona gireceğiz.
– Nefis ile akıl arasındaki fark nedir?
– Nefsin seni selam vermekten engelleyendir, aklın ise seni selam vermeye teşvik edendir.
– Neden bazen ağlayıp bazen gülüyorsun?
– Toprağın üstündeki hayallerime gülerim.
Toprağın altında başıma geleceklere ağlarım.
– Sen küçüksün, ne günahın var ki ağlarsın?
– Öyle deme, ben annemin büyük odunları küçük odunlarla tutuşturduğunu gördüm…