Diyojen Sözleri
Diyojen, Antik Yunan filozoflarından biri olarak bilinir. Kinik felsefenin kurucularından biri olan Diyojen, mülkiyetsizlik, basit yaşam tarzı ve doğal yaşam üzerine düşünceleriyle tanınır.
İşte Diyojen’e atfedilen bazı etkileyici sözler:
Günümüz insanları, çok şey sahip olmanın hazzını yaşamayı bilir, fakat az şeye sahip olmanın hazzını bilmez.
Nereye giderseniz gidin, orada olun.
Zengin olmak isteyenler, ihtiyaçlarını azaltmalıdır, fakat düşkün olmak isteyenler, ihtiyaçlarını artırmalıdır.
Bir fıçıya yerleşip, güneşin altında yaşamayı tercih ederim, zenginlerin saraylarında çürümek istemem.
Hapishaneler, düşüncelerinin özgürlüğünü kaybetmiş insanlarla doludur.
Bir insanın dostları çok ise, o kişi gerçekte yalnızdır.
Dil, duyguları ifade etmenin en kötü yoludur.
Zorunlu olanları yaparken özgür, zorunlu olmayanları yaparkense hür olun.
Kendinize bir fıçı bulun, içine yerleşin ve sizi kurtaracak olanı bekleyin.
Bilge kişi, içten gelen bir güçle, kendisiyle barışık olandır.
Bir gün çok dar bir sokakta zenginliğinden başka hiçbir şeyi olmayan kibirli bir adamla karşılaşır. İkisinden biri kenara çekilmedikçe geçmek mümkün değildir. Mağrur zengin, hor gördüğü filozofa: Ben bir serseriye yol vermem, der. Diyojen, kenara çekilerek gayet sakin şu karşılığı verir: Ben veririm!
Bir eşkıya, fakir olduğu için ona hakaret eder. Diyojen eşkıyaya sadece, “Bir adama, fakir olduğu için hakaret edildiğini hayatımda hiç görmedim ama pek çok insanın hırsızlıklarından ötürü asıldıklarını gördüm” der.
Bir gün sokak ortasında, “Adamlar! Adamlar!” diye bağırmaya başlar. Halk etrafına toplanır. Diyojen, “Ben adamları çağırıyorum!” diye sopası ile onları kovar.
Birisi, “Adam ne vakit evlenmeli?” diye sorduğunda, “Genç ise, henüz evlenme zamanı gelmemiştir. İhtiyar ise, vakti geçmiştir” der.
Büyük İskender Diyojen’i, birbiri üstüne yığılmış insan kemikleri içinden bir şey ararken görür ve ne yaptığını sorar. Diyojen, “Babanızın kemiklerini arıyorum, ama hangisinin kölelere, hangisinin babanıza ait olduğunu kestiremiyorum” der.
Çeşmeden avucu ile su içen bir çocuk görünce “Bu çocuk bana fazladan eşyam olduğunu öğretti” diye haykırıp su çanağını kırmıştır.
Çok dinlememiz, az konuşmamız için iki kulağımız ve bir dilimiz vardır.
Dışarıdan güçlü görünüyor olabilirsin, ama savaşlar içeride kazanılır.
Diyojen, yıkanmak için bir hamama gider. Görür ki hamam pislik içerisinde. Hamamcıya, “Yanılıp da bu hamama yıkanmaya gelenler, daha sonra temizlenmek için nereye giderler?” diye sorar.
Yeryüzünde en iyi şey nedir? diye soranlara, “Hür olmak” diye cevap verdi.
Kendisini iyi döşenmiş bir eve götüren bir adam “Bir daha yerlere tükürmemesini” tembihlemeye kalkınca Diyojen derhal adamın yüzüne tükürür ve “Buradan daha kirli bir yer bulamadım” der.
Hayvan eti yiyenler insan eti de yiyebilirler.
Güpegündüz elinde lambayla dolaşırken kendisine ne yaptığını soranlara cevabı: Adam arıyorum, adam!
Dyojen’e bir adamın ne kadar akıllı olduğunun nasıl anlaşıldığını sordular. Yanıtı kısa oldu; “Konuşmasından” dedi. Bir soru daha sordular “Peki adam ya hiç konuşmazsa” Dyojen’in yanıtı bu kez şöyle oldu; “O kadar akıllı olanı henüz yok dünyada.”
Gölge etme, başka ihsan istemem. “””Büyük İskender Korinthos’ta “Bir dileğin var mı?” diye sorunca verdiği cevaptır.””””
Bu sözler, Diyojen’in sıradışı yaşam tarzını, basitliğe ve özgürlüğe verdiği değeri ve insan doğasına ilişkin derin gözlemlerini yansıtır. Diyojen, yaşamını ve düşüncelerini sıra dışı bir şekilde ifade etmiş ve Antik Yunan felsefesinde önemli bir yere sahip olmuştur.
