* Gıybet zinadan daha kötüdür. Nasıl olur Yâ Resulallah? Adam zina eder sonra tevbe eder Allah mağfiret buyurur. Gıybet eden ise gıybet edilen affetmedikçe mağfiret olunmaz. Beyhaki Şuabu-l İman 6740-41-42
* Allah bir müslümana bir müslümanın kanını ırzını ve ona su-i zanda bulunmasını haram kılmıştır. Müslim birr 32

* Kim bir müslümandan, gıybet ve şerefini payimal etmek suretiyle tek lokma dahi yese, Allah ona mutlaka onun aynısını cehennemden tattıracaktır. Ebû Davud, Edeb 40

* Hz. Aişe Validemiz der ki ; Ben tahkir (küçük görme) maksadıyla bir insanın taklidini yapmıştım. Bana hemen şunu söyledi: “Ben bir başkasını kusuru sebebiyle hatta bana karşılık olarak şu kadar dünyalık verilse bile söz ve fiille taklid etmem. Ebû Davud Edeb 40

* Ribanın en kötüsü, haksız yere müslümanın ırzını (manevi şahsiyetini) rencide etmektir. (gıybetini yapmaktır). Ebû Davud, Edeb 40

* Mirac gecesinde, bakır tırnakları olan bir kavme uğradım. Tırnaklarıyla yüzlerini ve göğüslerini tırmalıyorlardı. Ey Cebrail, bunlar da kim ? diye sordum. Bunlar, dedi, insanların etlerini yiyenler ve ırzlarını ( şereflerini ) payimal edenler, ayaklar altına alanlardır. Ebû Davud,Edeb 40

* Kim bir müslümandan, gıybet ve şerefini payimal etmek suretiyle tek lokma dahi yese, Allah ona mutlaka onun aynısını cehennemden tattıracaktır… Ebû Davud, Edeb 40

* Kim bir mü’mini bir münafığa (gıybetciye) karşı himaye ederse, Allah da onun için, Kıyamet günü, etini cehennem ateşinden koruyacak bir melek gönderir. Kim de, bir müslümana, kötülenmesini dileyerek bir iftira atarsa, Allah onu, kıyamet günü, cehennem köprülerinden birinin üstünde, söylediğinin günahından paklanıp çıkıncaya kadar hapseder. Ebu Davud, Edeb 41

* Kattât (söz taşıyan) (veya aynı manaya gelen nemmâm) cennete giremeyecektir. Buhari, Edeb 50 – Müslim, İman 169 – Ebu Davud, Edeb 3

* Ne fasık, ne de mücahir (günahını açıktan işleyen) kimse için söylenen gıybet sayılmaz. Mücahir olan hariç, bütün ümmetim affa mazhar olmuştur. Buhari, Edeb 60

* Her kim haya perdesini atarsa, artık onun gıybeti yoktur. (gıybeti caizdir.) Beyhaki, Sünen, x, 210

* Gıybetin ne olduğunu biliyor musunuz? Kardeşinizin hoşlanmayacağı şeyler ile onu anmanızdır.

* Gıybet eden ve dinleyen, günahta ortaktırlar.

Muaz İbnu Esed el-Cüheni radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Kim bir mü’mini bir münafığa (gıybetçiye) karşı himaye ederse, Allah da onun için, Kıyamet günü, etini cehennem ateşinden koruyacak bir melek gönderir. Kim de müslümana kötülenmesini dileyerek bir iftira atarsa, Allah onu, Kıyamet günü, cehennem köprülerinden birinin üstünde, söylediğinin (günahından paklanıp) çıkıncaya kadar hapseder.” Ebu Davud, Edeb 41, (4883).

Sa’id İbnu Zeyd radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Ribânın en kötüsü, haksız yere müslümanın ırzını (manevi şahsiyetini) rencide etmektir.” Ebu Davud, Edeb 40, (4876).

Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Mirac gecesinde, bakır tırnakları olan bir kavme uğradım. Bunlarla yüzlerini (ve göğüslerini) tırmalıyorlardı. “Ey Cebrail! Bunlar da kim?” diye sordum. “Bunlar, dedi, insanların etlerini yiyenler ve ırzlarını (şereflerini) payimal edenlerdir.” Ebu Davud, Edeb 40, (4878, 4879).

Hz. Ebu Hüreyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Gıybetin ne olduğunu biliyor musunuz?” “Allah ve Resûlü daha iyi bilir!” dediler. Bunun üzerine: “Birinizin, kardeşini hoşlanmayacağı şeyle anmasıdır!” açıklamasını yaptı. Orada bulunan bir adam: “Ya benim söylediğim anda varsa, (Bu da mı gıybettir?)” dedi. Aleyhissalatu vesselam: “Eğer söylediğin onda varsa gıybetini yapmış oldun. Eğer söylediğin onda yoksa bir de bühtanda (iftirada) bulundun demektir.” Ebu Davud, Edeb 40, (4874); Tirmizi, Birr 23,

Eski sitemizdeki yorumlar…